'bense gözlerimi kapattığımda, sen karanlıkta kalıyorsun.'
Şizofren bir aşk değil de, 'bencil' bir ilişkinin özeti bence bu İsmail Kılıçarslan'ın da dediği gibi.. Çünkü Doğu, hep bir 'sevgiliyi arayış' içindedir, kendini onun için feda eder, herşeyinden vazgeçer ve onu yüceltir..
Bu yüzden doğu şöyle der: 'sense gözlerini kapattığında, ben karanlıkta kalıyorum..'
Evet, doğu için, ulaşılamayacak olan sevgilinin gözleri de bir köprüdür çünkü sevgili, dokunulamayacak, sevişilemeyecek kadar yücedir..
Batı ise kendini üstün görürken sevgilinin mücadelesini, kendisine olan ihtiyacını anlatmıştır..
Bu dizeler de aslında buram buram batı kokmaktadır; doğu, artık sevgiliyle muhattab olmalıdır..
Ona dokunmalı, bazen aşağı görmeli, onunla okuyucuyu tahrik edecek kadar sevişmelidir dizelerinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder