çarşaflarla gömecekler

çarşaflarla gömecekler,

zinayı ve secdeyi;

tek torun elinde fatihayla...

hem zaten

ilgilenmediği için göz önüne alıyor seni;

aldanmıyorsun değil mi,

aldanmıyorsun değil mi zarfsız mektuplarım;

dudakları için hayrı,

gözleri için vesileyi isteyen

pulsuz ve zarfsız mektuplarım?

rüyalara giren dostluğum

koynumda kokun ve dudaklarınla

aldatılmasamda aldanıyorum ben sana.

duyuyorum her dumanda,

gözlerim kapandığında sen de yoksun artık!

her sevişmemin sonunda

ya koynumdasın çırılçıplak,

ya aklımdasın çarşaflarınla,

öyleyse görmüyor musun

aslında

seni aldatmadığımı?

can verecek senin için dilekler,

verdikten sonra sen yoksan

yine çıplak bedenlerin aklındasın

çarşaflarınla...

öyleyse görmüyor musun

aslında

seni aldatmadığımı?

üç kuruşluk kadınlardan sonra,

onlar çıkıyor sevgilim;

duşsuz ve umursamaz çıkıyorlar,

aklımdan ve yuvamdan;

sen

yine aklımdasın çarşaflarınla...

öyleyse görmüyor musun

aslında

seni aldatmadığımı?

oysa sen tek bedeninle,

benimle değilken bile

nasıl da anlamıyorsun

beni aldattığını...

asır sonra ben sana bakarken bile

çarşaflarla gömecekler seni

mezarına ve beynime,

ama sen yine anlamayacakksın,

değil mi...

seni aldatmadığımı?

ve senin giderken bile

beni

nasıl aldattığını...